James toornt aan het fundament van mijn zijn. Met zijn tomeloze inzet blijft hij werken aan het aantasten van mijn fundering en daarmee dus ook het afbreken daarvan. Een fundering die ik in de afgelopen 54 jaar met de grootst mogelijke zorgvuldigheid heb opgebouwd en onderhouden.

Ja, leven met parkinson, hoe is dat eigenlijk? Ben ik er de hele dag mee bezig? Nee, maar ik voel het wel elke dag. Lees ik alles wat ik kan krijgen als het over parkinson gaat? Nee, absoluut niet. Kijk ik ParkinsonTV? Nee, ook niet. Lees ik het magazine van de Parkinson Vereniging? Nou eigenlijk ook niet echt. Ik laat het een beetje op me afkomen zoals het is en wil mij nog niet te veel verdiepen in hoe het in de toekomst gaat worden.

Afgelopen week was ik met mijn twee zoons een week op vakantie in Zweden. Voor de tweede keer naar dezelfde hut in Zuid-Zweden. In oktober 2022 waren wij daar voor het eerst en begin dit jaar vroeg ik aan hen of ze nog een keer de reis met mij wilden maken om in de natuur en rust een week door te brengen. Ze hoefden daar beiden niet lang over na te denken en zo lijkt een traditie geboren.

In 2022 rond april zijn we in contact gekomen met de Wmo Uden. Momenteel is dat gemeente Maashorst in verband met de fusie van gemeente Landerd en gemeente Uden. Zij hadden nog nooit iets gehoord van de ziekte CBS. Wel van parkinson.

Zoals in vorige blog beschreven staat, zijn we in 2022 in het appartement komen wonen. Daar liep mijn partner binnen nog achter de rollator. Buiten achter de rollator durfde ze toen al niet (valangst).

Wij waren samen fanatieke fietsers. Verschillende jaren hebben we tijdens de vakantieperiode gebruikgemaakt van Vrienden op de Fiets. Nu zijn we vrienden van de Parkinson Vereniging. Het kan heel raar gaan in het leven van iemand.