Ik ben moe. Niet gewoon moe, maar moe van het feit dat ik parkinson heb. Ik weet het, ik mag niet mopperen. Dat wordt me ook vaak gezegd, maar toch...

Hieronder mijn (incomplete lijst) kwaliteitsmomenten van 2024.

Vorig jaar schreef ik een soort samenvatting van het jaar, blijkbaar wat te negatief geformuleerd, want ik kreeg veel geschrokken reacties. Maar het is wat het is… Het gaat niet slecht met mij, maar soms is het gewoon wat minder goed, of een beetje moeilijk.

Gastblog door Paul ten Hacken

Het leven gaat voort. De ene keer snel en haastig. De andere keer vreedzaam en traag. Het leven kent fases, die elkaar afwisselen als seizoenen. Hoe kijk ik naar het leven, nu ik zelf traag en langzaam ga? Er is een Braziliaans lied, dat begint met de woorden ‘Ando devagar’ (Ik ga langzaam). En eindigt met ‘Por ser feliz’ (Om gelukkig te zijn). Luister en lees. Leef langzaam en traag. Voel.

Gastblog door Marti de Brouwer

Altijd al willen racen op een circuit met je eigen auto, maar lijken al die officiële races jou te duur en te serieus? Dan is de Junkyardrace precies iets voor jou! Koop een barrel van maximaal € 750 en doe mee aan de Junkyardrace. Een ééndaagse endurance race waar gezelligheid en veiligheid voorop staan. Een geldig rijbewijs is voldoende, geen racelicentie nodig.

Gastblog door Ricky Smits-Mureau

Mijn man Wim is afgelopen 21 mei overleden aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson. Mijn dochter Sabina heeft, denkend aan haar stiefvader, de marathon van Amsterdam gelopen en heeft hiermee voor de Parkinson Vereniging 3.123,04 euro bij elkaar gelopen. Voor hoop en vooruitgang voor alle mensen met deze nare, slopende ziekte. We zijn zo trots op haar. Ze heeft het volgende voorgelezen bij het afscheid van Wim.