De ziekte van Parkinson
Diagnose
Vaak hebben mensen al lange tijd last van vage klachten voordat de diagnose parkinson is gesteld. Iemand kan al langer last hebben van vermindering van het reukvermogen, obstipatie, depressieve klachten en onrustige bewegingen tijdens de droomslaap. Als u klachten heeft, gaat u eerst naar de huisarts. Bij een vermoeden van parkinson stuurt de huisarts u door naar een neuroloog.
Omdat de beginklachten van de ziekte van Parkinson zo verschillend zijn, wordt er vaak niet direct aan parkinson gedacht. Het duurt na de eerste verschijnselen gemiddeld vijf jaar voordat de neuroloog de diagnose kan stellen. Als iemand een tremor heeft, dan kan vaak sneller een diagnose worden gesteld. Dit is een bekend parkinsonsymptoom.
De diagnose ziekte van Parkinson is een klinische diagnose. Dit betekent dat een arts deze stelt op basis van typische klachten en verschijnselen. Dit doet de specialist na een gesprek en een neurologisch onderzoek. Hierbij wordt ook gekeken naar het beloop in tijd. De eiwitstapeling in de hersenen is pas vast te stellen door hersenweefsel na overlijden te bestuderen. Dit helpt dus niet om een diagnose te kunnen stellen.
Er zijn geen bloedtesten of scans waarmee de diagnose parkinson met zekerheid gesteld kan worden. Dit betekent dat zelfs een parkinsonspecialist alleen een waarschijnlijkheidsdiagnose kan stellen. Voor een diagnose parkinson moet er in ieder geval sprake zijn van stijfheid samen met bewegingsarmoede en/of een tremor. Bij twijfel kan een hersenscan wel helpen bij het stellen van de diagnose.
U heeft klachten die bij de ziekte van Parkinson kunnen horen. Bijvoorbeeld bevende armen of benen, langzaam bewegen, stijf zijn, een zachtere stem of moeilijker lopen.
Soms weet de arts in het ziekenhuis niet of u wel of niet de ziekte van Parkinson heeft. Bijvoorbeeld om 1 of meer van de volgende redenen:
U krijgt daarom 1 of 2 hersenscans. Dit zijn foto’s van de binnenkant van uw hoofd. Hiermee kan meer duidelijk worden over de oorzaak van uw klachten. Er is geen test waarmee artsen zeker weten of u de ziekte van Parkinson heeft of niet.
De onderzoeken die u mogelijk krijgt, zijn een MRI-scan of een DAT-scan. Of u krijgt allebei.
Een vriendin wees me op de uitzending van Eva Jinek met Bas Bloem. In de nieuwsbrief van de Parkinson Vereniging werd het ook genoemd: Kijken naar kunst helpt tegen parkinson, het beoefenen van kunst ook.
De cardioloog stelt voor om een medicijn voor de bloeddruk en het hartritme eraf te halen, in de hoop dat de bloeddruk wat hoger wordt en de duizeligheid afneemt. Dat proberen we uit.
Ik was te gast bij een uitzending van ParkinsonTV. Het gesprek ging onder andere over Lewy body dementie en parkinsondementie, twee varianten van de ziekte die sterk aan elkaar verwant zijn. Mijn mede-gasten waren neuroloog Michiel Dirkx en neuropsycholoog Judith Boel. Het was een mooie ervaring en een goed gesprek, zeker ook omdat het uitstekend werd geleid door Marlies van Nimwegen.
Ik ben getuige van een heuse onderhandeling. Aan de ene kant van de tafel Marg, aan de andere kant de parkinsonverpleegkundige. Onderwerp van gesprek: Margs pillenrooster. Dat laat volgens de verpleegkundige nogal te wensen over.
Wanneer je wordt geboren, begint een reis die geen enkel reisbureau ter wereld kan aanbieden. Een reis vol vallen en opstaan, geleid door de intuïtieve liefde van je ouders — mensen die zelf ook maar wat doen, maar wel altijd vanuit hun hart.
Begin september ging ik naar de apotheek. Ik koos de weg dwars door het park. Maar helaas. Ik struikelde over een richel en viel plat voorover op de grond. Vooral mijn rechterhand deed heel veel pijn. Voorbijgangers hielpen en belden 112. Van 112 moest ik in stabiele zijligging. Er werd een ECG (hartfilmpje) gemaakt. Ze zagen het kettinkje: "Goed. We zullen je niet reanimeren."