In 'De parkinson pandemie' bieden vier topdeskundigen Dorsey, Sherer, Okun en de Nederlandse hoogleraar neurologie Bas Bloem, een ambitieus plan om één van de grootste gezondheidsuitdagingen van onze tijd aan te pakken. 

Psycholoog Ad Nouws sprak de voorbije twintig jaar honderden mensen met de ziekte van Parkinson over hun ervaringen. Dat waren lange, diepgravende gesprekken, vaak ook met de partners. De weerslag van dit alles vind je in dit boek; het parkinsonverhaal is nu compleet.

Ad Nouws bundelde autobiografisch materiaal dat hij verzamelde in gesprekken met tientallen mensen die de ziekte van Parkinson in hun leven zagen opdoemen. 

Na het succes van het 'Handboek Parkinson Symptomen' presenteert Monique Thoonsen wederom een essentieel naslagwerk. Seksualiteit is een fundamentele uiting van onze menselijkheid, maar kan gecompliceerd worden door neurologische aandoeningen zoals parkinson. Dit handboek biedt een moedige stap om intimiteit en seksuele bevrediging terug te winnen, essentieel voor een optimale mentale en fysieke gezondheid.

Het aantal mensen dat de ziekte van Parkinson krijgt neemt snel toe, ook onder mensen jonger dan 50 jaar. Deze groep staat vaak midden in een leven van werk en kinderen, waardoor het hebben van de ziekte extra gecompliceerd is.

Voor mensen die jong getroffen worden door de ziekte van Parkinson is het vaak moeilijk om te gaan met de vele veranderingen in hun leven die het gevolg zijn van de ziekte. Hoe vertel je aan je kind, dat nog niet alles begrijpt, dat je Parkinson hebt?

Door de combinatie van duidelijke teksten en herkenbare tekeningen hopen auteur en tekenaar in het boek Trompélo op avontuur hieraan een positieve bijdrage te leveren.

Waarom dit tweede boekje? Niet om ons van de straat te houden. Niet om ons beklag te doen over de wreedheid van die aandoening die we opgelopen hebben en die zich nog verder zal manifesteren. Niet om te laten zien dat we er nog toe doen, al komt dat natuurlijk wel ter sprake. Het is vooral bedoeld om anderen, en soms onszelf, te laten zien hoe het proces van verval doorwerkt op alle facetten van ons leven en van dat van de mensen om ons heen.

Ervaringsdeskundige Frank Schopman (1962) kreeg negen jaar geleden parkinson, op zijn 52ste. Al eerder kregen ook zijn moeder en broer dezelfde ziekte. Frank beschrijft hoe hij als leraar vastloopt in het onderwijs. Het lachen is hem vergaan, maar hoe dat kan, snapt hij niet. Totdat de neuroloog een voorlopige diagnose stelt: parkinson. 

Ik en 7 miljoen anderen hebben parkinson en het zou mooi zijn als mensen beter begrijpen wat dat inhoudt, waarom wij ons soms misschien wat onbegrijpelijk gedragen.

‘Hoe gaat het met je?’ Een goedbedoelde vraag die vaak gesteld wordt. K en M proberen er meestal met een kwinkslag onderuit te komen. Ze kunnen die vraag niet zomaar beantwoorden, want K heeft de ziekte van Parkinson (dzvP). ‘Naar omstandigheden wel goed’ is eigenlijk het meest passende antwoord. 

Er is een Engelstalige, digitale versie van het boek Ommetjes door het parkinsonbrein beschikbaar.

Verhalen, gedichten en tekeningen uit een leven zonder en met de ziekte van Parkinson

Bij uitgeverij De Nieuwe Haagsche verscheen een biografische bloemlezing uit het oeuvre van Vincent Fontane Pennock (1954-2023). Hij vertaalde gedichten uit het Russisch, Italiaans, Engels en Duits. De thema's van deze gedichten heeft hij vervolgens op schilderijen weergegeven. Sommige gedichten werden toongezet en gezongen. Zo vloeiden uitingen van literatuur, schilderkunst en muziek met elkaar samen.  

Karin Pinckaers heeft een bloeiend bedrijf als zij – op drieënveertigjarige leeftijd – de diagnose ‘parkinson’ krijgt. Dit zet haar leven op zijn kop en plaatst haar voor indringende keuzes. In hoeverre kan ze haar krachten nog geven aan haar werkzaamheden voor het bedrijf ? In hoeverre moet zij toegeven aan de veranderingen in haar lichaam en geest? Karin besluit niet bij de pakken te gaan neerzitten en probeert zoveel mogelijk te doen om de voortgang van de ziekte te vertragen.

Jan Heemskerk heeft de afgelopen jaren alles gedaan wat binnen zijn macht ligt om sterker en gezonder te worden dan hij ooit is geweest, zowel geestelijk als fysiek. Hij viel zo’n 25 kilo af, werd zo fit als een hoentje en stopte met drinken. Hij was klaar om aan de derde helft van zijn leven te beginnen. Maar het zou anders lopen, want parkinson kwam tussenbeide.

Met Elke dag zondag biedt de Hummeloose Trees Middelkoop de lezer zowel een terugblik op haar leven als een reikhalzend uitkijken naar wat komen gaat. Dat zij elf jaar geleden met de ziekte van Parkinson is gediagnosticeerd, weerhoudt haar er niet van om met volle teugen van het leven te genieten. Integendeel, het spoort haar juist aan om alles positief in te zien, te genieten én de volgende generaties hierin mee te nemen.

Ruim 63.000 Nederlanders lijden aan de ziekte van Parkinson. De welbekende symptomen van trillende ledematen, stijfheid van het lichaam en balansproblemen is wat de meesten van ons wel kennen, maar deze bieden niet het hele plaatje. Bij de naar de VS geëmigreerde Robert Goesten, oorspronkelijk afkomstig uit de Bommelerwaard, werd de ziekte in 2010 vastgesteld, waarna hij al snel merkte hoe weinig kennis er was over de onzichtbare symptomen van Parkinson bij zowel de leek als professional.

Na een zoektocht van vijf jaar kreeg Nel van Wageningen in 2003, toen 42 jaar oud, de diagnose Parkinson. Wat nu?  Hoe moest ze haar leven aanpassen aan deze chronische ziekte? Haar aanpak en ervaringen zijn de basis voor dit boek.

Bram de Jong heeft sinds 2016 de ziekte van Parkinson. Met dit autobiografisch verhaal verteld Bram als patiënt wat deze ziekte inhoudt voor hem en voor zijn vrouw als mantelzorger. Tevens geeft hij toelichting op bepaalde woorden en begrippen binnen de ziekte van Parkinson.

De gids voor de jonge vrouw met Parkinson.

De moeder van Gijs van Middelkoop, een statige vrouw, verloor haar man, haar gezondheid en haar huis. Haar zelfrespect bleef ze echter koesteren. In dit openhartige en bijzonder persoonlijke boek beschrijft de in Zwijndrecht wonende Van Middelkoop zowel dit pijnlijke proces, als ook zijn zoektocht in de absurde wereld van specialisten, thuiszorg en verpleegtehuizen. Ondanks de tragiek van het verhaal schrijft hij, in zijn kenmerkende droogkomische stijl, op een manier die een glimlach oproept.