Ervaringsverhalen

Ik ben kwetsbaar geworden. Ik geef eraan toe door op straat conflicten te mijden. 

Ik heb me er wel eens op betrapt dat ik mij te weinig afvroeg hoe Andrien er onder was. Ze had ook al wel eens gezegd dat ze vond dat ik weinig praatte over hoe ik me voelde.

Iedereen vraagt zich halverwege de trap wel eens af wat hij ook alweer boven ging doen. Irritant en vermoeiend.

Ik zie af en toe in mijn ooghoeken kleine zwarte tor-achtige ondefinieerbare beestjes kruipen.

Blog 11 1 december en nu zijn we alweer op 3 januari 2022. Een heel bijzonder, vreemd, niet te geloven 2021.

Marg haar Parkinson was de laatste maanden wat op de achtergrond geraakt. 

December en januari zijn maanden waarin media terugblikken. Ik heb daar niet veel mee.

Het zou niet de eerste keer zijn dat er door voorbijgangers wordt aangebeld om te melden dat de sleutelbos nog in het slot van de voordeur hangt.

‘Opa?’

Heeft u dat nu ook dat allerlei mensen met ongetwijfeld goede bedoelingen u aanraden om vooral veel te gaan wandelen in barre omstandigheden en daarbij flink af te zien? Ze hebben allemaal de bestseller 'the Southpath/het Zoutpad’ van Raynor Winn gelezen en zijn ervan overtuigd dat neurologische aandoening, dus gemakshalve ook mijn Parkinson, met iedere meter afzien een behoorlijke verbetering zal laten zien, want dat gebeurde Raynor Winn, een van de twee hoofdpersonen in het South path-boek, toch ook? En een beetje afzien doet niemand kwaad en dan verwijzen ze met graagte naar Wim Hofs, want in die richting moet u het met die afzieners wel zoeken. En ik kan het weten, want ik heb zo’n exemplaar in huis,sterker nog, ik ben ermee getrouwd.