Ervaringsverhalen

Niemand weet wat zijn of haar toekomst zal brengen, slechts een paar dingen weten we zeker, met het ouder worden gaat het allemaal wat minder soepel en vroeg of laat geef je de pijp aan Maarten. 

Het moest er maar eens van komen bedacht ik mij een paar dagen geleden. Ik dacht dat het erover praten me wel zou lukken, maar dat valt best wel tegen. Weet je, ik bedenk me wel meer of neem van alles voor, maar… dan komt het er om een of andere reden niet van.

U kent het dilemma wel. Het is niet uw dag, u vergat u middag medicijnen, u brandde uw vingers aan de pan met chili con carne die daardoor op de grond flikkert.

Gisteren reed ik per ongeluk de afslag voorbij naar het revalidatiecentrum en vandaag wist ik opeens mijn pincode niet bij de kraam op de markt. Er is helemaal niets ernstigs gebeurd, dus er is niets aan de hand, toch?

Hoe begin je je eerste blog over het hebben van de ziekte van Parkinson? Een pakkende titel is al een goed begin, vind ik zelf.

Geleidelijk aan heb ik steeds meer last van mijn buik gekregen. Ik heb regelmatig een heel vervelend vol gevoel in mijn buik. Vooral als ik veel eet, wat ik dus niet meer doe.

En zo is het jaar Stepwise deelname wederom omgevlogen, en o, wat heb ik het leuk gevonden om deel te nemen, aan dit actieve onderzoek, waarbij het bewegen bij Parkinson centraal staat.

Het is prachtig weer buiten. Ik wil graag naar de zomermarkt in een naburige plaats. We gaan voor mijn doen op tijd, zitten om half 11 ’s ochtends in de auto.

Blog 20, Maand juli 2022 En dan ineens is het alweer augustus en roepen we ‘wat gaat de tijd toch snel’. 

Zomaar een week uit mijn leven met mijn man Kees en mijn partner Parkinson.