Ervaringsverhalen

Woensdag 3 juli was het afscheid van mijn team. Ik had aangegeven dat ik het eenvoudig wilde houden, een kopje koffie en een glaasje en verder niet teveel poespas.

Het weinig eten door de griep maakte dat ik last kreeg van mijn maag door de handvol pillen en voedingssuplementen die ik dagelijks slik. Ik dacht: als ik nou eens voor de helft stop met de levodopa tegen de ziekte van Parkinson, dat scheelt al een flinke slok. Van tien pillen verspreid over de dag naar vijf.

Gastblog door Jos Voeten
(ervaringsdeskundige Parkinson, duurzaamheidsgeneralist, directeur-eigenaar van de Stichting 'voorkomen is goedkoper dan genezen')

Voldoende beweging helpt om gezond te blijven. En voldoende bewegen helpt dus ook bij parkinson. En er is een heel scala aan bewegingsopties: van stofzuigen tot wandelen, van nordic walking tot grasmaaien en van boksen tot yoga. Mijn persoonlijke favoriet is fietsen. Fietsen is voor mij reiniging van lichaam, geest en gevoel.

Regelmatig liep ik 5 of 10 km hard zonder daar al te veel voor te hoeven trainen. Ik had echter al een tijdje niet meer hardgelopen, maar ik had er wel weer zin in om de draad op te pakken. Echter, na 500 meter hielden mijn benen er mee op. De volgende week maar weer geprobeerd met hetzelfde resultaat.

Wat wilde ik eigenlijk bewijzen, vroeg ik me de volgende dag af. Dat het leven niet ophoudt als parkinson met de deur in huis valt? Dat ik nog gewoon praat, denk, grapjes maak en een wijntje drink? Dat ik nog meetel? Niet eng ben, of zielig? Of wilde ik anderen simpelweg deelgenoot maken van die vreemde, redelijk nieuwe, metgezel in mijn leven?

En toen kwam de uitnodiging voorbij om een rondleiding te krijgen in het onderzoekscentrum in Rijswijk Z-H en een presentatie betreffende onderzoek naar o.a. parkinson. Daar heb ik wel even over na moeten denken: wil ik dit wel weten en meemaken, een lab waar proefdieren (primaten) gebruikt worden voor onderzoek naar parkinson.

Werkelijk waar, bij ons is het nooit saai…

En toen was het ineens mijn laatste werkdag. Dit kwam vrij onverwacht.

Om half vijf werd ik wakker en stond meteen op. In de hoop een eindje te kunnen lopen, voor het weer bloedheet zou zijn. Na het ontbijt, ca kwart voor zes, ging ik de deur uit. De lamp met bewegingssensor in de hal ging aan, zo duister was het er nog.

Afgelopen week waren wij weer een weekje op ons geliefde eiland Texel. Na alle hectiek van de afgelopen periode even de boel de boel laten en low budget uitwaaien en uitrusten onder het motto, niets moet alles mag!  De voorbereidingen waren al wat rommeliger dan voorgaande vakanties maar uiteindelijk lukte het ons samen om de boel in te laden en rustig te vertrekken naar Den Helder om daar de boot te pakken naar Texel.