Ervaringsverhalen

In mijn blog van 3 juli 2022 refereerde ik al eens naar het lange proces van re-integratie via de Wet poortwachter. De aanloop naar de huidige status begint voor mij eigenlijk halverwege het jaar 2021. En misschien nog wel eerder. Maar goed dat doet aan het verhaal verder niets af. De zeurende pijn in mijn onderrug met uitstraling naar mijn rechterbeen hebben mij naast alle andere zaken in 2021 flink beziggehouden. De coronamaatregelen maakten het daarnaast ook nog eens gecompliceerder door de ellenlange wachttijden in de ziekenhuizen. 

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

Januari breekt aan en ik start weer met dansles geven! Gelukkig lukt het me nog steeds. Dans doet veel met mij, maakt mijn leven lichter, en dat van mijn dansers! Ik krijg hier energie van! Ik breid het langzaam uit naar alle drie de lessen per week.

Piep, piep, piep! Ik ben in de winkel van de bekende rookworst. Het is nog rustig op een luid, doordringend gepiep na. Ik kan niet goed plaatsen wat het is. Het blijkt dat een man in een enorme scootmobiel zich tussen de stellingen klem heeft gereden. Precies tussen het glaswerk en de pollepels. Hij kan of durft niet meer voor of achteruit.

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

Mijn ochtenden worden steeds beter en vandaag was een goede dag. Vanochtend heb ik een flinke wandeling gemaakt met Willibrord. Mijn rechterarm zwaaide wat extra, maar dat vind ik geen probleem. Daarna heb ik een powernap gedaan en eigenlijk functioneerde mijn rechterhand de hele dag goed! Ik kon wat knippen voor mijn mixed media kaarten, fröbelen. Bezoek kon ik ook aan, alleen brak mijn tremor in mijn linker voet soms door. Laten we eens kijken of we dat met een ander programma kunnen verbeteren. Blij met hoe het nu gaat.

Na het lezen van de nieuwsflits van 18 juli 2024 ‘Maak kennis met onze ervaringsdeskundige bloggers’, had ik zoiets van: oei, wanneer heb ik voor het laatst wat geschreven? Bleek alweer bijna 2 jaar geleden, de tijd vliegt voorbij blijkt wel weer eens.

Mijn DBS-reis, op weg naar De Beste Sabine?

Afgelopen week kreeg ik van mijn lief deze vraag. Nu alles zo’n beetje afgerond is qua werk etc. wat is je diepste wens, droom, verlangen voor dit moment? En ik snap dat het niet realistisch is dat je spontaan beter bent. Maar meer gezien de situatie hoe die nu is.

Ik zit bij de orthodontist voor controle van de beugel van mijn dochter, maar mijn ogen lijken steeds dicht te willen vallen. Ja iedereen is wel eens moe, maar die allesoverheersende, totale vermoeidheid is echt wat anders.

In de afgelopen twee weken zette ik een deel van mijn fotoarchief en teksten van en over tante Rie (Maria) op mijn stamboomsite. Ik las meteen ook wat ik plaatste. Ik was opnieuw onder de indruk van haar moed en flexibiliteit. 

Dat ik niet gereanimeerd wil worden is vastgelegd bij mijn huisarts en staat sinds vorige maand ook in mijn dossier in het ziekenhuis.