Ervaringsverhalen

En dan was het moment daar, dat ik mij realiseerde tijdens het fietsen samen met Kees in de polder: het gaat helemaal niet meer zo soepel en wat gaat er nu eigenlijk niet goed meer. We besluiten om te gaan fietsen ergens in het voorjaar, en ik registreer bij mezelf, dat het voor mijn gevoel lijkt alsof ik naar links getrokken word. Daarbij krijg ik dan ook een niet natuurlijke houding en voel spierpijn in mijn beide armen en kramp in mijn spieren.

Ik ben nu een tijdje onderweg met mijn nieuwe levensstijl, op basis van de food, body en mind principes. Food heb ik steeds beter onder controle. Ik ben nu 9 weken onderweg en bijna 10 kilo lichter! De eerste weken had ik erge trek in zoetigheid en snacks, maar ik merk dat dit steeds verder afneemt. Wat zijn we met zijn allen verslaafd aan suiker! Ik in ieder geval wel. Met mijn body gaat het hierdoor ook een stuk beter. En sporten deed ik al.

Gastblog door Ella Sprengeman

Mijn oma heeft al enkele jaren parkinson. Ik heb van dichtbij gezien hoe deze ziekte haar leven heeft veranderd en welke obstakels ze dagelijks moet overwinnen. Wat mij echter ook is opgevallen, is hoe haar hond een bron van steun en vreugde voor haar is geweest. Honden bieden niet alleen gezelschap, maar kunnen ook helpen bij het verminderen van stress, het aanmoedigen van lichaamsbeweging, en het bieden van structuur en routine in het dagelijks leven.

It's raining in my heart.
The sun don't shine for me.
It is raining in my heart.
When you’re not here with me.
If we would ever part.
You couldn’t set me free.
For always you and me.
I'll give my everything.

"Hé Rinus, zit je weer in je koets?"
Twee bekenden ontmoeten elkaar bij de bloemenkraam op de weekmarkt. Rinus zit in een behoorlijk grote scootmobiel.Voorin zijn mandje wiebelen prachtige zonnebloemen die hij zojuist gekocht heeft.

Elke ochtend rond 06.00 ga ik naar de woonkamer. Ik smeer een boterham en zet de thee klaar voor mijn partner. Tevens leg ik de pilletjes op een bordje. Mijn partner neemt 6 pilletjes in om vocht af te drijven en voor hartfalen en 1 voor de cholesterol. Verder heeft zij geen medicatie.

Gastblog door Jos Voeten

De laatste tijd zie ik veel berichten over zingeving en parkinson. Zelf kon ik tot voor kort altijd uit de voeten met Ikigai. Ikigai komt uit het Japanse Okinawa en dat is weer een van de vijf Blue Zones, en dat zijn weer vijf gebieden in de wereld waar mensen in goede gezondheid heel oud worden. Wat kunnen we leren van Ikigai en van de Blue zones? Vanuit zingeving start ik met Ikigai.

Over het algemeen heb ik de parkinsonmedicatie aardig ‘onder controle’. Ik mag 4x daags levodopa met entacapone om 08.00 - 12.00 - 16.00 - 21.00 uur en ‘s nachts 1x levodopa, tussen 02.00 en 03.00 uur als ik toch wakker wordt door een volle blaas.

Het is alweer twee-en-een-halve maand geleden dat mijn blog 38 is geplaatst. Dat is niet omdat er niks te beleven is, neehhh, het is gewoon tijdgebrek. Er gebeurt téveel!! Het is goed dat er agenda’s zijn. Heb nog wel een papieren agenda, maar alles staat ook in mijn mobieltje. Dat was even wennen maar het is superhandig.

Merkwaardig is dat ik dagelijks nadenk over het opschrijven van een aantal zaken die mij bezighouden en het nooit doe. Ik heb gemerkt dat ik schriftelijk formuleren moeilijk vind, ik lees soms een zin en denk dan: wat stáát daar nou eigenlijk? Maar goed, ik waag toch een poging.