Blog: Ouder worden
Ik kijk één keer per dag in de spiegel, namelijk ’s morgens na het opstaan uit bed. Dat is genoeg om er gelijk genoeg van te hebben. Ik zie er ’s morgens niet uit. Wat een ouwe kop, plooien en hangoogjes. Mijn haar zit in een soort hanenkam midden op mijn hoofd. Er zit geen kleur op mijn wangen. IJdelheid? Dat geloof ik toch niet, eerder een realistische blik op het proces van ouder worden.
Ik vind ouder worden niet zo leuk. Kwalen en kwaaltjes overheersen de momenten vol energie. Vaak moe. Toch ervaar ik ouder worden ook als een zegen. Door de bank genomen word ik gezien als een verstandige grijsaard, rustig, vriendelijk en met oprechte aandacht voor de ander. Zelf vind ik dat mijn aandacht voor de ander verflauwt. Bezoek is van harte welkom, maar na zo’n drie kwartier word ik moe en ben ik minder aandachtig aanwezig. Of het nu zware praat is of gezellige conversatie, dat heeft geen kenmerkende invloed op mijn spanningsboog.
"Conditie op peil brengen", zegt u? Ik fiets dagelijks in rap tempo op de e-bike zonder de volledige ondersteuning. Zo meteen ga ik weer mijn wekelijkse uurtje fitnesstraining doen. Ook doe ik wekelijks aan yoga voor parkinsonpatiënten. En zo zijn er meerdere activiteiten gepland gedurende de week. Plan ik ze niet, dan kan ik staren in een overigens heerlijk niets. Hoewel ik daar dan weer niet zo tevreden over ben.
Reacties (0)
Plaats een reactie