Blog: Eropuit met Fietsmaatjes…
Een poosje terug vroeg de parkinsonverpleegkundige of ik weleens had gehoord van Fietsmaatjes Almere. Dat blijkt een stichting die er is voor mensen die graag eropuit gaan met de fiets maar dit door een beperking niet zelfstandig kunnen. Via een kennismakingsgesprek word je aan een vrijwilliger gekoppeld en kan er gefietst worden. Dat zou een prachtige mogelijkheid voor mij zijn om weer te kunnen fietsen. Vanwege mijn slechte zicht heb ik dat jaren geleden moeten opgeven.
Contact was gauw gelegd en een week later fietste ik door de stad. Wat een geweldige ervaring. Mijn lichaam reageerde boven verwachting heel goed op het fietsen. Het eerste tochtje was gelijk al 22 km. Lopen gaat steeds slechter. Mijn evenwicht is al een hele poos op vakantie en de laatste tijd beginnen mijn ledematen een eigen leven te leiden. Mijn benen laten het tijdens een wandeling na verloop van tijd afweten. Stoppen er gewoon mee. Er blijft op zo’n moment niets anders over dan ergens te gaan zitten en af te wachten wanneer ze weer willen meedoen. Een nieuwe attractie op het kermisterrein van parkinson. Dus fietsmaatjes bleek een fijn alternatief.
Elke week op pad. Ik woon nog niet zo lang in Almere en gebruik de fietstochtjes om mijn nieuwe woonomgeving uitgebreid in kaart te brengen. Elke keer weer een beleving. Zwervend door buurten, stadsdelen, parken en bossen. Een boodschapje, een bakkie doen of een oliebol eten. Al kletsend of gewoonweg stil genieten van de omgeving. Ik kijk er elke keer weer naar uit. Mijn horizon is weer een stuk verder komen te liggen. Ik hoop er nog lang van te kunnen genieten.
Met een warme knuffel van Eric
Reacties (0)
Plaats een reactie