Op weg naar een parkinsonmedicijn?
De ziekte van Parkinson wordt gekenmerkt door verlies van hersencellen, chronische ontsteking van zenuwcellen, en opeenhoping van het eiwit α-synucleïne. De link tussen deze kenmerken is nog niet compleet duidelijk, wat het moeilijk maakt om een effectieve therapie te vinden. Onderzoekers aan de University of Queensland deden hier onderzoek naar, en zijn tot belangrijke inzichten gekomen.
Door werkgroep wetenschapsnieuws
Inflammasoom
Zij onderzochten het inflammasoom als mogelijke link tussen de bovengenoemde kenmerken. Een inflammasoom is een eiwitcomplex dat verantwoordelijk is voor het reguleren van ontstekingsreacties. Inflammasoom-activatie is al gerelateerd aan de ziekte van Alzheimer, maar speelt mogelijk ook een rol bij de ziekte van Parkinson. Er wordt gedacht dat α-synucleïne-ophoping kan leiden tot activatie van het inflammasoom.
De onderzoeksgroep van Queensland heeft dit bevestigd, en heeft een remmer van het inflammasoom gevonden, MCC950. Orale toediening van MCC950 aan verschillende knaagdieren met de ziekte van Parkinson zorgde voor een vermindering van afbraak van zenuwcellen, een vermindering van α-synucleïne-opeenhopingen, en een vermindering van bewegingsstoornissen.
Van onderzoeksresultaten naar therapie
Omdat knaagdieren natuurlijk erg verschillen van mensen, is het even afwachten of dit effect ook te zien is in mensen. De Michael J Fox Foundation for Parkinson’s Research en een Iers farmaceutisch bedrijf, Inflazome, willen zo snel mogelijk starten met het testen van MCC950 in mensen. Eerst moet er gekeken worden of het veilig is in gezonde mensen, dit zal in 2019 gebeuren. Als dit is afgerond zullen naar verwachting in 2020 parkinsonpatiënten geworven worden om het medicijn te testen.
Bronnen:
https://thenewdaily.com.au/life/wellbeing/2018/11/08/michael-j-fox-parkinsons-therapy/
Reacties (0)
Plaats een reactie